Αγαπημένη μου μάσκα.. ..είσαι για μένα όλα αυτά τα χρόνια αχώριστη σύντροφος μέρα και νύχτα, σε φοράω ατελείωτες ώρες στο χειρουργείο, προστατεύεις τους ασθενείς μου από εμένα κι εμένα από τους ασθενείς μου. Έχουμε τόσο στενή σχέση, εάν και πολλές φορές με δυσκολεύεις, με κουράζεις, μου προκαλείς φαγούρα και γίνεσαι αιτία να ιδρώνω και να θαμπώνουν τα προστατευτικά γυαλιά μου.
Σε φυσιολογικές συνθήκες δεν αισθανόμαστε τους χτύπους της καρδιάς μας, παρόλο που αυτή λειτουργεί απρόσκοπτα από τη 10η ήδη εβδομάδα της σύλληψής μας! Ωστόσο, υπάρχουν περιπτώσεις όπου οι καρδιακοί μας παλμοί γίνονται αντιληπτοί κυρίως στο στήθος μας, αλλά κάποιες φορές και στον τράχηλο (λαιμό) ή στην ανώτερη κοιλιακή χώρα. Μιλάμε τότε για το «αίσθημα παλμών», μια από τις συχνότερες αιτίες για τις οποίες κάποιος αναζητά τη συμβουλή και τη βοήθεια καρδιολόγου.
Τετάρτη 11 Μαρτίου ένιωσα την πρώτη ενόχληση στο λαιμό μου. «Θα ‘χει πλάκα» ήταν η πρώτη μου σκέψη και ένα χαμόγελο που προσπαθούσε να ξορκίσει το κακό και να διώξει την ιδέα πως μπορεί να κόλλησα τον κορονοϊό με το καλημέρα, πάγωσε στο πρόσωπο μου. Κίνηση πρώτη: Να πάρω τηλέφωνο την φίλη μου και ΩΡΛ, Ειρήνη Μάντζαρη.
